po 24 godzinach. Obowiązek zgłoszenia mają, w kolejności: małżonek lub dzieci zmarłego, najbliżsi krewni lub powinowaci, współlokatorzy zmarłego, osoby, które znalazły zwłoki lub świadkowie śmierci, administrator domu, w którym nastąpił zgon. Jeżeli do śmierci doszło w szpitalu, do zgłoszenia zobowiązany jest szpital. POLSKIE PIOSENKI Z DEDYKACJĄ DLA ZMARŁEJ OSOBY/O ŚMIERCI. Znacie jakieś?? Mam już "Bezpowrotnie", "Jest Taki Samotny Dom" i "Dziś Już Wiem". Śmierć osoby, na której Ci zależy, to zawsze trudna sytuacja. Śmierć bliskiej osoby w wyniku samobójstwa może jednak łączyć się z dodatkowymi problemami emocjonalnymi. Jakie myśli mogą pojawiać mi się w głowie? To zależy od osoby. Każdy będzie miał inne myśli po odejściu bliskiej osoby w skutek samobójstwa. Posty: 3,988. Odp: Śmierc bliskiej osoby - czujecie jej obecnosc??? Możliwe że jeśli czujesz że on jest w mieszkaniu, to dlatego, że Twój mąż bardzo Cię kocha i jest przy Tobie w ciężkich chwilach. To że ludzie umierają tak naprawdę nic nie zmienia w ich uczuciach. Po prostu ciało umiera, a dusza żyje nadal. Renta rodzinna po śmierci bliskiej osoby przysługuje uprawnionym ustawowo członkom rodziny – nie każdy jednak będzie mógł ją otrzymać. Ma ona przede wszystkim zrekompensować utracone środki utrzymania w wyniku śmierci bliskiego. Od 1 marca 2022 r. zmieniły się także limity dorabiania do renty rodzinnej oraz sama jej wysokość w wyniku corocznej waloryzacji. Wyjaśniamy, kto i Pożegnanie bliskiej osoby nie jest łatwe, a czasami niemal niewykonalne, w naszych serduszkach trwać będziesz na zawsze. Wersy o śmierci bliskiej osoby – na pożegnanie. A może wcale nie jest to konieczne? a ty nadal nie rozumiesz, tego, co się racja z nami dzieje, w poniższym artykule podpowiadamy, jak wyrazić miłość i ból po hIg4yYr. fot. Fotolia Choć śmierć bliskiej osoby każdy przeżywa inaczej, okres żałoby dla nikogo nie jest łatwy. Jak radzić sobie z uczuciem żalu, pustki i tęsknotą za zmarłym? fot. Fotolia Utrata kogoś, kto był nam drogi, to jedno z najboleśniejszych przeżyć. Aby uwolnić się od cierpienia i żyć dalej – już bez kochanej matki, brata czy przyjaciółki – potrzeba zazwyczaj wiele czasu, w którym kolejno doświadczamy bardzo nieraz dla nas trudnych, ale też typowych dla okresu żałoby emocji. Poznaj 5 etapów radzenia sobie ze śmiercią bliskiej osoby i dowiedz się jak złagodzić ból i tęsknotę po ich stracie. 1. Etap szoku – to niemożliwe! Często naszą pierwszą reakcją jest stan emocjonalnego odrętwienia. W obronie przed bólem nie dowierzamy temu, co się stało lub nawet zaprzeczmy bolesnej rzeczywistości („To musi być jakaś pomyłka”). Faza negacji i wypierania faktu śmierci może trwać kilka godzin lub przedłużyć się nawet do wielu dni. Jak sobie z nią poradzić? Jeżeli odczuwasz potrzebę zobaczenia ciała zmarłego, zrób to. Taka konfrontacja, choć trudna, ułatwia zrozumienie tego, co się zdarzyło. Gdy wydaje ci się, że np. widzisz zmarłą osobę, nie obawiaj się, że to objaw choroby psychicznej. Takie wyobrażenia to wyłącznie skutek szoku oraz silnej tęsknoty. Jeżeli nie masz ochoty z nikim rozmawiać o bolesnym wydarzeniu, nie zmuszaj się do tego. Przez żałobę każdy przechodzi bowiem swoją własną drogą i wszystkie odczucia pojawiające się w tym okresie są naturalne. 2. Etap buntu – wielki gniew Gdy już dociera do nas, że kochana osoba nie żyje, przychodzi rozpacz. Mamy ochotę płakać, krzyczeć, złorzeczyć. To, co nam się przytrafiło, odczuwamy bowiem jako wielką niesprawiedliwość. Jeżeli potrzebujemy dać wyraz swemu buntowi, róbmy to – doradzają psycholodzy. Pamiętajmy jednak też, że te wszystkie wypowiadane przez nas w gniewie słowa to tylko pewien etap żałoby, służący oczyszczaniu się z emocji, a nie podsycaniu ich w sobie. Jak to zrobić? Mów o swoich uczuciach. Nie próbuj być twardzielem, który na pytanie: „Jak się czujesz?”, szybko odpowiada: „Nic mi nie jest”. Pamiętaj, w powiedzeniu prawdy („Zadręczam się, jest mi ciężko”) nie ma nic złego. Staraj się wspominać te sytuacje, w których zmarły przyczynił się do jakichś dobrych, miłych zdarzeń w twoim życiu. Niektórych ludzi ciepło zapamiętujemy za serdeczne gesty, którymi nas obdarzali, innych – za wyjątkowo sympatyczny sposób bycia czy po prostu za dobre uczucia, które nas z nimi łączyły. Przywołuj z pamięci takie pozytywne myśli, bo one przyniosą ci prawdziwą ulgę! 3. Etap smutku – płacz i żal Nie chce nam się, żyć, wstawać z łóżka, wszystko nam obojętnieje. Ten stan zwykle pojawia się wkrótce po pogrzebie i trwa około pół roku. Mamy wtedy skłonność do izolowania się, dokucza nam uczucie osamotnienia, lęk i bezradność. Faza smutku i przygnębienia jest dla nas wyjątkowo trudna, gdy ze zmarłym wiązało nas silne uczucie. Odczuwanego wtedy żalu nie powinno się tłumić, bo ujawnianie go znacznie łagodzi cierpienie i skraca je. Co możesz zrobić? Nie słuchaj ludzi, którzy każą ci się szybko wziąć w garść. Na ich uwagi najlepiej odpowiadaj krótko: „Nie poganiaj mnie, potrzebuję czasu, aby się wypłakać”. Nie izoluj się. Szukaj ludzi, którzy potrafią uważnie słuchać, a przy tym nie usiłują pomniejszać rozmiaru twojej straty. Trudno jest ci się otworzyć przed najbliższymi? O swoim smutku możesz anonimowo opowiadać choćby na forach internetowych. Z pewnością znajdziesz tam niejedną osobę, która jest w podobnej sytuacji i dobrze zrozumie twoją tragedię. 4. Etap akceptacji – trzeba żyć dalej Na tym etapie żałoby (trwa zwykle 6–12 miesięcy) powoli godzimy się z nową rzeczywistością. Z każdym dniem jest nam łatwiej się uśmiechać i ze wszystkim coraz lepiej sobie radzimy. Uświadamiamy sobie także, że śmierć jest wprawdzie czymś nieuchronnym, ale również nie jesteśmy w stanie tego zmienić. Ważne wskazówki: Nie rób sobie wyrzutów, że słuchasz swoich ulubionych piosenek czy żartujesz z przyjaciółmi. Przecież osoba, która odeszła, z pewnością by sobie tego życzyła, a nie chciałaby, abyś cierpiała. Jeżeli dotąd nie zdecydowałaś, co zrobisz z rzeczami po zmarłym, spróbuj to teraz rozważyć. Zaproś rodzinę, przyjaciół i daj każdemu coś na pamiątkę, aby niejako symbolicznie zakończyć pożegnanie bliskiej osoby, której już nie ma. Nie wahaj się poszukać pomocy u psychoterapeuty, jeśli wciąż żyjesz w stanie całkowitej pustki, odrętwienia, pogrążona w rozpaczy i bólu. Specjalista przepisze ci być może leki o działaniu przeciwdepresyjnym, które łagodzą smutek i ułatwiają codzienne funkcjonowanie. Na podstawie artykułu Anny Leo-Wiśniewskiej z "Przyjaciółki" Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem! Najlepsze Promocje i Wyprzedaże REKLAMA Wróć do listy porad Życie ludzkie jest niczym kamyczki skomplikowanej układanki, której złożoność dostrzega się w całej pełni po śmierci. W codziennym biegu, zajęci rozmaitymi sprawami mamy nadzieję, że jeszcze jest dużo czasu. Że zdążymy spotkać się z Bliskimi, Przyjaciółmi i Znajomymi. Że porozmawiamy, powiemy sobie o ważnych sprawach... Nadzieja ta jednak czasem zawodzi. Śmierć bywa niekiedy szybsza od naszych planów. Pozostajemy wtedy ze smutkiem, żalem, niewypowiedzianym słowami albo i bez słów, bo w obliczu śmierci każde słowo jest zbyt małe. Może i dlatego tak trudne jest napisanie nekrologu czy klepsydry albo epitafium zawierającego informacje inne, niż standardowe dane porządkowe dotyczące daty śmierci oraz daty i miejsca pogrzebu. Jeszcze większym wyzwaniem staje się powiedzenie kilku słów na pogrzebie. Im bliższa relacja - tym trudniej, bo przecież niemożliwym jest, aby wiele lat życia, tak bogatego w wydarzenia, zamknąć w kilku słowach... Gdy brakuje nam słów, szukamy niemal instynktownie czegoś, co już zostało wypowiedziane w przeszłości - a co jest nam bliskie tak, że moglibyśmy się pod tym podpisać sami. To dlatego taką popularnością cieszą się różnego rodzaju cytaty - zwane inaczej "złotymi myślami". To, co wyrażają, jest nie tylko uniwersalne, ale i bardzo trafne. Źródłem inspiracji w przypadku cytatów związanych z przemijaniem, odchodzeniem czy śmiercią są najczęściej poezja i proza, rzadziej dzieła filmowe. Osoby wierzące - ale nie tylko one - czerpią też z Biblii. Biblia to bowiem nie tylko dla osób wierzących księga natchniona, ale też jedno z najwybitniejszych dzieł literackich na świecie, przetłumaczone na ok. 698 języków. Na tym jednak nie wyczerpuje się skarbnica myśli i aforyzmów, którymi można próbować wyrazić to, co czuje serce. W każdym kraju czy w każdym kręgu kulturowym istnieje zestaw autorów, którzy najtrafniej ujęli w słowa rzeczywistość śmierci i żałoby. Czasem są to rodzimi autorzy - tak, jak chociażby w Polsce ks. Jan Twardowski - a czasem pisarze, których nazwiska znane są niemal na całym świecie, jak chociażby Khalil Gibran czyli autor powieści poetyckiej "Prorok", jak również osoby sławne, znane jako naukowcy (jak chociażby Albert Einstein). Sentencje o śmierci i przemijaniu Poniżej znajduje się kilka takich cytatów związanych z ostatnim pożegnaniem: Biblia: "Nikt z nas nie żyje dla siebie i nikt nie umiera dla siebie; jeżeli bowiem żyjemy, żyjemy dla Pana; jeżeli zaś umieramy, umieramy dla Pana. I w życiu więc i śmierci należymy do Pana" (List do Rzymian 14,7-8) "Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem. Kto we Mnie wierzy, choćby i umarł, żyć będzie. Każdy, kto żyje i wierzy we Mnie, nie umrze na wieki." - słowa Jezusa do Marty, siostry Łazarza (Ewangelia wg św. Jana 11,25-26) "[Łaska] ukazana zaś została teraz przez pojawienie się naszego Zbawiciela, Chrystusa Jezusa, który przezwyciężył śmierć, a na życie i nieśmiertelność rzucił światło przez Ewangelię." (2 List do Tymoteusza 1,10) "A kiedy już to, co zniszczalne, przyodzieje się w niezniszczalność, a to, co śmiertelne, przyodzieje się w nieśmiertelność, wtedy sprawdzą się słowa, które zostały napisane: Zwycięstwo pochłonęło śmierć. Gdzież jest, o śmierci twoje zwycięstwo? Gdzież jest, o śmierci, twój oścień?" (1 List do Koryntian 15,54-55) Ks. Jan Twardowski (1915 - 2006): "Śpieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą..." [Śpieszmy się] "...można odejść na zawsze by stale być blisko" [Na Powązkach warszawskich] "(...) naprawdę można kochać umarłych bo właśnie oni są uparcie obecni" [O stale obecnych] "...i chyba dlatego umieramy żeby nas było widać i nie widać" [Żeby się obudzić] "Żal że się za mało kochało że się myślało o sobie że się już nie zdążyło że było za późno" [Żal] I jedno z najczęściej przywoływanych - wyznanie, czy nawet skarga: "Odeszłaś cicho, bez słów pożegnania. Tak jakbyś nie chciała, swym odejściem smucić... tak jakbyś wierzyła w godzinę rozstania, że masz niebawem z dobrą wieścią wrócić" Khalil Gibran: "Żegnając przyjaciela, nie płacz, ponieważ jego nieobecność ukaże ci to, co najbardziej w nim kochasz." "Zapomnisz może o osobie, z którą się śmiałeś, lecz nigdy nie zapomnisz o osobie, z którą płakałeś." "Wasze dzieci nie są waszymi dziećmi. Są synami i córkami powołanymi do życia przez Życie. Przychodzą przez was, ale nie z was. I choć są z wami, do was nie należą." "Wspomnienie jest formą spotkania." "Żyjemy tylko po to, aby odkryć piękno. Wszystko inne jest jedynie sztuką oczekiwania." Różni autorzy: "Umarłych wieczność dotąd trwa, dokąd pamięcią im się płaci" (Wisława Szymborska) "Śmierć nie jest kresem naszego istnienia, żyjemy w naszych dzieciach i następnych pokoleniach. Albowiem to dalej my a nasze ciała to tylko zwiędłe liście na drzewie życia" (Albert Einstein) "Wszystko tak szybko przemija i nim się spostrzeżemy, dobiliśmy już do kresu życia..." (Rupert Mayer) "Nie żyjemy, aby umierać... ale umieramy, aby żyć wiecznie" (Michael Buchberger) "Bóg widzi śmierć inaczej niż my, my widzimy ją jako ciemny mur, Bóg jako bramę..." (Walter Flex) To tylko niektóre - choć chyba najbardziej znane - cytaty i aforyzmy, które w poetycki sposób próbują wyrażać to, co trudne i bolesne czyli rozstanie z Kochaną Osobą. Przygotowując nekrolog, epitafium czy kilka słów do uczestników pogrzebu można z nich skorzystać. Ale nic nie stoi na przeszkodzie, żeby w głębi serca poszukać własnych, niepowtarzalnych słów pamiętając o tym, że "słowa są ponadczasowe. Powinieneś je wypowiadać lub pisać ze świadomością o ich wieczności." (Khalil Gibran) Zobacz również: 🡆 Zachowek - ile wynosi zachowek i komu się należy? 1 listopada, czyli dzień, w którym szczególnie pamiętamy o naszych zmarłych bliskich. To także czas refleksji i zadumy – moment, by zwolnić i spotkać się z rodziną. Często wtedy wracamy myślami do chwil, gdy te osoby były jeszcze z nami. Wtedy także, częściej niż zazwyczaj, mówi się o temacie żałoby. Marta Kobylińska, psycholog w Centrum Medycznym Damiana podpowiada, jak „zmierzyć się” ze stratą kogoś z rodziny czy przyjaciół oraz w jaki sposób pomóc tym, którzy właśnie przeżywają ten trudny i bolesny okres. Na początku warto zastanowić się, czym tak naprawdę jest żałoba. Najczęściej jest ona rozumiana jako przeżywanie smutku, cierpienia i bólu po utracie bliskiej osoby. Poza znacznym spadkiem formy psychicznej, w procesie żałoby widoczne są także zmiany fizyczne, zmiany w zachowaniu czy w sposobie myślenia. Do najczęstszych dolegliwości należy, obniżenie nastroju, uczucie ciągłego zmęczenia, obniżenie odporności organizmu, problemy ze snem, pamięcią czy zmniejszony apetyt. Żałoba i przeżywanie straty to bardzo trudny i wymagający czas dla każdego człowieka. Pojawiających się wtedy uczuć, najczęściej bardzo negatywnych, chciałoby się uniknąć, ale, niestety nie da się „przeskoczyć”. To okres, przez który trzeba przejść, pogodzić się ze stratą i jakby nauczyć się żyć na nowo. Pamiętajmy, że każdy przeżywa żałobę na swój sposób. Zależy to od bardzo wielu zmiennych – przede wszystkim od zażyłości relacji z utraconą osobą, ale także od naszej osobowości i stylu radzenia sobie z trudnymi sytuacjami. Proces powrotu „do normalności” również może przybierać różną intensywność i tempo. Uczucia towarzyszące stracie mogą pojawiać się falami i z upływem czasu tracą na natężeniu. Żałoba ma zazwyczaj kilka etapów – nie od razu możliwe jest powrócenie do równowagi i codziennego, zdrowego funkcjonowania. FAZA I – szok i zaprzeczanie To pierwszy, bardzo burzliwy etap, który następuje tuż po śmierci bliskiej osoby. Często pojawiającą się wtedy reakcja jest zaprzeczeniem temu, co się stało. Zazwyczaj cała uwaga skupia się wówczas na formalnościach pogrzebowych – szczególnie, że często człowiek nie dopuszcza do swojej świadomości tragicznych wydarzeń, zwłaszcza jeśli do śmierci doszło nagle. FAZA II – dezorganizacja zachowania Jest to etap, w którym często trudno jest się na czymkolwiek skupić. Codzienne obowiązki schodzą na dalszy plan, aktywność i poziom energii spadają. Wśród dominujących emocji pojawiają się smutek, nieporadność czy przerażenie. FAZA III – etap doświadczania złości W tej fazie, osoby w żałobie zazwyczaj odczuwają złość, którą kierują wobec siebie, rodziny, losu czy Boga. Pojawia się także poczucie zazdrości wobec innych osób, których takie nieszczęście nie dotknęło. FAZA IV – pogrążenie w depresji To moment wyciszenia i wycofania. Wśród pojawiających się emocji najsilniej oddziałują smutek i żal. Żałobnik czuje się wtedy bardzo samotny, ma wrażenie, że nikt z otoczenia nie jest w stanie go zrozumieć – w konsekwencji zamyka się w sobie, odsuwa od innych ludzi i trudno jest mu cieszyć się codziennością. FAZA V – czas na akceptację straty Końcowym etapem wychodzenia z żałoby jest faza akceptacji utracenia bliskiego. Powoli codzienne funkcjonowanie wraca do normy, poziom energii i aktywności wzrastają. W tym okresie osoba zazwyczaj jest już gotowa, by na nowo interesować się życiem towarzyskim czy podejmować nowe role. Wsparcie – czego potrzebuje osoba pogrążona w żałobie? Człowiek w żałobie przede wszystkim potrzebuje wsparcia, cierpliwości i akceptacji. Powinniśmy pozwolić mu przeżywać trudne emocje, nie bać się z nim rozmawiać – nawet na tematy związane ze śmiercią. Nasz bliski powinien wiedzieć, że może na nas liczyć, że zostanie wysłuchamy i nie będziemy go oceniać ani krytykować. Czasem wystarczy sama obecność i troska, jednak bardzo ważna jest także baczna obserwacja jego zachowania. Zarówno stłumienie smutku i żalu, jak i nadmierna koncentracja na nich mogą być bardzo niebezpieczne. Jeśli osoba przeżywająca żałobę nie radzi sobie z nową codziennością, co przejawia się np. zaniedbywaniem obowiązków czy w zachowaniach destrukcyjnych (np. nadużywanie alkoholu), to powinniśmy takim reakcjom przeciwdziałać i nie bagatelizować ich. Nierzadko konieczne okazuje się wsparcie psychologa, psychoterapeuty czy psychiatry, który pomoże poradzić sobie z tym trudnym doświadczeniem – komentuje psycholog. Pamiętajmy jednak, że każdy z nas jest inny, a przeżywanie żałoby to sprawa bardzo indywidualna. Może się zdarzyć, że nie wszystkie fazy żałoby wystąpią, co nie oznacza, że nie przeżyliśmy utraty drugiej osoby. Każdy człowiek ma inny styl radzenia sobie z trudnymi sytuacjami, dlatego jego zachowanie nie powinno być odgórnie klasyfikowane. Powyższe informacje mają na celu jedynie przybliżenie emocji, które zazwyczaj pojawiają się po utracie kogoś bliskiego. fot. Fotolia Po stracie bliskich nam osób szukamy ukojenia na różny sposób. Jednym z nich mogą być książki, które przynoszą wsparcie oraz pokonanie smutku. Oto 7 pozycji, po które warto sięgnąć w takiej sytuacji. „PS Kocham Cię” – Cecelia Ahern „PS Kocham Cię” to jedna z najpopularniejszych książek opowiadających o życiu po śmierci ukochanej osoby. Główną bohaterkę Holly poznajemy jako kobietę pogrążoną w żalu i apatii po śmierci męża. Na kolejnych kartach książki obserwujemy jej stopniowe odrodzenie, w którym pomagają jej karteczki z radami pozostawione przez zmarłego męża… „Bez Ciebie. Wsparcie po stracie bliskiej osoby” – Freya v. Stulpnagel Książka powstała z myślą o osobach, które nie potrafią ułożyć sobie życia po stracie bliskiej osoby. Autorka oferuje czytelnikowi wsparcie i pocieszenia, a także szereg rad na pokonanie żalu i smutku. W książce nie brakuje wielu wskazówek oraz rytuałów, które mogą okazać się pomocne w pierwszych dniach po uracie bliskiej osoby, a także w późniejszym czasie. „Rok magicznego myślenia” – Joan Didion Autorka książki – dziennikarka Joan Didion w piękny i wzruszający sposób opisuje swoje odczucia podczas żałoby po utracie ukochanego męża. Wybitna eseista pokazuje, że nie trzeba się wstydzić mówić o smutku i poczuciu samotności, a godnie stawiać im czoła. „Umarł mi. Notatnik żałoby” – Inga Iwasiów Autorka napisała tę książkę w przypływie bólu i rozpaczy po śmierci ojca. Książka jest zapisem prywatnego przeżywania żałoby oraz uczuć z nią związanych. To zdecydowanie najbardziej osobista książka w dorobku autorki. „Motyl” – Lisa Genova Książka „Motyl” o angielskim tytule „Still Alice” doczekała się już swojej ekranizacji. To piękna opowieść o pożegnaniu z dotychczasowym życiem oraz walce przed tym co nieuniknione. W powieści główna bohaterka dowiaduje się, że zdiagnozowano u niej Alzheimera. Przestaje poznawać dzieci i samą siebie. Aby walczyć z chorobą tworzy specjalny folder, który ma pomóc jej w zachowaniu godności w obliczu widma rozwijającej się choroby. Johnatan Safran Foer, "Strasznie głośno, niesamowicie blisko" Kiedy w idyllicznym, chłopięcym świecie dochodzi do tragedii, Oscar ratuje się kontynuacją swojej przygody. Za wszelką cenę próbuje utrzymać kontakt z rzeczywistością przed atakiem na World Trade Center. Podróżując w poszukiwaniu rozwiązania zagadki, spotyka różnych ludzi, których również dotknęła tragedia. On sam stracił ojca i próbuje poradzić sobie z bólem i tęsknotą. Zobacz też: 10 rzeczy, o których jeszcze niedawno kobiety nie śniły Piosenki, które uleczą złamane serce Ich Troje to jeden z najbardziej rozpoznawalnych zespołów w Polsce. Choć lata największych sukcesów mają już za sobą, nadal cieszą się sympatią. Członkowie grupy to znane w naszym kraju gwiazdy. Dla fanów mamy smutne informacje. Aktualnie muzycy są w żałobie po śmierci bliskiej osoby. O kogo chodzi? Zespół Ich Troje od lat znany jest z prawdziwych hitów. W latach największej popularności uważani byli za największe gwiazdy w Polsce, a ich dorobek porównywano do bogactwa zagranicznych artystów. Od tamtej pory minęło dużo czasu, ale Polacy nadal śpiewają ich przeboje. Koncerty Ich Troje do dzisiaj wypełniają się fanami, a płyty dalej się sprzedają. Nic więc dziwnego, że członkowie grupy cieszą się sympatią wielu osób. Te osoby musimy teraz zmartwić. Nastroje wśród muzyków z Ich Troje nie są najlepsze. Wszystko z powodu żałoby po śmierci osoby, która dla jednego z członków była niezwykle ważna. Wyjaśniamy, co się stało. ZOBACZ TAKŻE: Michał Wiśniewski zachwycił fanów swoją postawą. Wraz z synem ruszył na granicę pomagać Ukraińcom ESKA XD #043 - MUZYCZNE SHOW, POJAZDY WOJSKOWE, SERIALE, DUET Z ROSJI Ich Troje w żałobie Na początku marca 2022 dowiedzieliśmy się, że zmarł Andrzej Łągwa, czyli ojciec Jacka Łągwy. Mężczyzna był aktorem. Widzowie mogli go znać między innymi z Chłopów czy Akademii Pana Kleksa. - Odszedł mąż, ojciec i dziadek - Andrzej Łągwa. Aktor filmowy, serialowy i teatralny. Jacku przyjmij kondolencje od całego naszego zespołu i fanów - czytamy na Facebooku Ich Troje. Sonda Lubisz muzykę Ich Troje? Tak Nie Trudno powiedzieć Ich Troje - piosenki Najpopularniejsze piosenki zespołu Ich Troje to: Prawo Lustro A wszystko to... (bo ciebie kocham)! Powiedz Razem, a jednak osobno Tango straconych Zawsze z tobą chciałbym być Keine Grenzen – Żadnych granic Follow My Heart Jeanny – End of the Story

piosenki po śmierci bliskiej osoby