Czy indeks glikemiczny odgrywa ważną rolę przy odchudzaniu to nie jest takie pewne jak mogłoby się wydawać niektóre badania potwierdzają możliwość zwiększenia tkanki tłuszczowej i poziomu enzymów lipogenicznych przy diecie o wysokim IG przy identycznej kaloryczności w porównaniu do diety o niskim IG, szczególnie w dłuższym rozliczeniu. Zupa jarzynowa - kalorie i makroskładniki w 100g. Kalorie 66 kcal. Węglowodany 10.08 gram. Białko 3.97 gram. Tłuszcze 1.11 gram. Orzechy są świetną przekąską i zapewniają wiele korzyści odżywczych. Jedną z najważniejszych rzeczy do rozważenia przy podejmowaniu decyzji, które orzechy wybrać, jest ich indeks glikemiczny (IG). IG mierzy, jak szybko węglowodany w żywności podnoszą poziom cukru we krwi po ich spożyciu. Tabela glikemiczna dzieli produkty na 3 kategorie: niski indeks glikemiczny - do 55. średni indeks glikemiczny - 56-69. wysoki indeks glikemiczny - 70 i więcej. W przypadku produktu takiego jak seler korzeniowy indeks glikemiczny wynosi 35, czyli mamy do czynienia z niskim indeksem glikemicznym. W przypadku produktu takiego jak seler Można przypuszczać, że najniższy indeks glikemiczny mają warzywa i owoce, zaś najwyższy pieczywo i słodycze. Jednak nie jest to regułą. Dlatego też planując dania dla osób chorych, należy zawsze sprawdzać indeks glikemiczny danych produktów. Dla przykładu brzoskwinia ma taki sam indeks glikemiczny jak gotowany ryż. Poza tym, dieta o niskim indeksie glikemicznym powinna zawierać pełnowartościowe białko i zdrowe tłuszcze. Duże znaczenie ma przyrządzanie posiłków, a szczególnie ich obróbka termiczna. Za długo gotowany makaron i kasza, czy też niektóre warzywa, jak np. marchewka czy ziemniaki, mają o wiele wyższy indeks glikemiczny. 25GxnGd. Sposób odżywiania osób chorych na cukrzycę typu 1 praktycznie nie odbiega od zasad racjonalnego żywienia osób zdrowych. Podstawową zasadą diety jest ograniczenie spożycia łatwo przyswajalnych węglowodanów, to one bowiem mają największy wpływ na wartość glikemii poposiłkowej. Z tego powodu chorzy na cukrzycę powinni zwracać uwagę zarówno na ilość, jak i na jakość spożywanych węglowodanów w całej diecie i poszczególnych posiłkach. W planowaniu posiłków pomocne są wymienniki węglowodanowe (WW), białkowo-tłuszczowe (WBT), a także znajomość wartości indeksu glikemicznego (IG) poszczególnych produktów. Fot. glikemiczny (określany skrótem IG) jest wskaźnikiem, który określa tempo wzrostu stężenia glukozy we krwi po spożyciu danego produktu lub potrawy. Wskaźnik ten umożliwia wybór właściwych węglowodanów, klasyfikując produkty spożywcze na podstawie ich wpływu na glikemię oraz czasu pojawienia się zmian. Wysoki IG mają te produkty węglowodanowe, które są szybko trawione i przetwarzane na cukry proste oraz są szybko wchłaniane. Natomiast niskim IG odznaczają się produkty zawierające węglowodany, które są powoli trawione i wchłaniane, powodując stopniowe zwiększenie stężenia glukozy we krwi. Im wyższy IG danego produktu lub posiłku, tym większe jest stężenie glukozy we krwi po jego spożyciu. Dieta obfitująca w produkty o wysokim IG może być związana z gorszym wyrównaniem metabolicznym cukrzycy. Dlatego też PTD zaleca uwzględnienie w diecie chorych na cukrzycę wskaźnika IG produktów i potraw, co w efekcie korzystnie może wpływać na kontrolę glikemii. Dodatkowo, w przypadku chorych na cukrzycę typu 1, dieta obfitująca w produkty o niskim IG może zmniejszyć częstotliwość występowania epizodów hiperglikemii oraz hipoglikemii. Zatem dieta oparta na produktach o niskim IG korzystnie wpływa na stan zdrowia, zarówno osób zdrowych, jak i chorych na cukrzycę, niezależnie od typu, co potwierdza wiele badań. Potrawy mączne, takie jak pierogi, kluski śląskie, naleśniki, pyzy czy placki ziemniaczane, należą do potraw odznaczających się wysokim IG, a co za tym idzie wpływają na szybkie zwiększenie stężenia glukozy we krwi po ich spożyciu a więc nie są korzystne dla chorych na cukrzycę. Wysoki IG potraw mącznych to efekt nie tylko zawartości łatwo przyswajalnych węglowodanów. Na jego wartość wpływa również wiele innych czynników związanych z właściwościami samego produktu czy posiłku, a także procesu produkcji czy sposobu przygotowywania potraw. Po pierwsze, pierogi czy kluski przygotowane są zazwyczaj z białej mąki pszennej (typ 500–600), a więc z mąki wysoko przetworzonej. Każde mielenie, rozdrabnianie i oczyszczanie ziarna doprowadza do zniszczenia struktury skrobi oraz zmniejszenia wielkości jej cząsteczek. W efekcie skrobia staje się bardziej podatna na działanie enzymów trawiennych, a więc zostaje szybko strawiona, co w konsekwencji spowoduje szybkie zwiększenie stężenia glukozy we krwi. Zatem mąka wysoko oczyszczona jest szybciej trawiona i ma większy IG niż mąka pełnoziarnista. Po drugie, kolejnym czynnikiem wpływającym na wyższy IG jest rodzaj skrobi zawartej w białej mące pszennej. Skrobia składa się z dwóch głównych składników (wielocukrów) – amylozy i amylopektyny. Produkty, które zawierają dużo amylopektyny a mało amylozy, mają wysoki IG. Ten rodzaj skrobi występuje w mące pszennej oraz w ziemniakach. Amylopektyna jest znacznie szybciej i łatwiej trawiona niż amyloza, która zawiera powiązane ze sobą pierścienie glukozy, co utrudnia trawienie. Dlatego też produkty zawierające duże ilości amylozy cechują się niskim IG. Po trzecie, potrawy mączne, jak pierogi czy kluski, przygotowywane z oczyszczonej mąki pszennej, podlegają obróbce cieplnej, a więc gotowaniu w wodzie. Jest to kolejny czynnik wpływający na wyższy IG. Podczas gotowania zachodzi proces żelifikacji skrobi (rozmiękczania), czyli zwiększa się podatność jej struktury na trawienie przez enzymy, co sprzyja szybkiemu wzrostowi glikemii. Przykładem mogą też być rozgotowane ziemniaki i ryż. Dodatkowo potrawy mączne oprócz wysokiego IG należą także do potraw kalorycznych. Szczególnie, gdy potrawom tym towarzyszą zawiesiste, tłuste sosy, czy też sama obróbka kulinarna, jak smażenie (np. placki ziemniaczane). Zbyt duża zawartość tłuszczu nie jest korzystna dla chorego na cukrzycę. Tłuszcz może mieć wpływ na odroczony w czasie wzrost wartości glikemii, ponieważ spowalnia wchłanianie węglowodanów. Czy to oznacza, że w diecie chorego na cukrzycę potrawy mączne są zakazane? Niekoniecznie. Potrawy tego typu powinny być jednak spożywane tylko okazjonalnie. Nie oznacza to, że pacjent musi wykluczyć je ze swojego jadłospisu na zawsze. Najlepiej, aby pierogi, kluski czy inne potrawy mączne były przygotowywane z pełnoziarnistej mąki. Jeśli nie ma takiej możliwości, tego typu potrawom zawsze powinny towarzyszyć surówki. Dzięki temu, że warzywa bogate są w błonnik pokarmowy, następuje zmniejszenie IG całego posiłku. Błonnik, zwłaszcza frakcja rozpuszczalna w wodzie, wpływa na glikemię poprzez zwolnienie opróżniania żołądka. Dodatkowo błonnik utrudnia i wydłuża w czasie wchłanianie produktów trawienia, co w efekcie powoduje mniejszy i wolniejszy wzrost glikemii poposiłkowej. Poza tym dieta obfitująca w błonnik nie tylko zmniejsza glikemię poposiłkową, ale również zmniejsza stężenie hemoglobiny glikowanej HbA1c. Podsumowując, chorzy na cukrzycę powinni ograniczać produkty zawierające łatwo przyswajalne węglowodany oraz mające wysoki IG, a w przypadku spożycia tego typu potraw powinni łączyć je z odpowiednią ilością błonnika, zwłaszcza surowych warzyw; godna polecenia jest też surówka z kiszonej kapusty. W tabeli przedstawiono wartość energetyczną, białko, tłuszcze, węglowodany, błonnik oraz obliczone WW i WBT w 100 g potrawy. Tab. Wartość energetyczna potraw PotrawaKcalBiałkoTłuszczeWęglowodanyBłonnikWWWBT kluski kładzione1655,51,332,31,03,20,3 kluski lane932,32,014,30,51,40,3 kluski śląskie1692,63,830,71,430,4 knedle ze śliwkami1622,85,924,31,42,40,6 kopytka1474,20,730,51,630,2 leniwe pierogi24214,613,914,70,31,51,8 naleśniki z twarogiem24210,210,326,90,42,71,3 pierogi ruskie1675,95,024,41,12,40,7 pierogi z mięsem20511,910,116,50,61,61,4 pierogi z twarogiem23911,19,926,10,52,61,3 pierogi z truskawkami2414,111,430,41,731,2 placki ziemniaczane2313,614,521,81,82,21,4 pyzy ziemniaczane2103,76,234,43,03,40,7 pyzy z mięsem2927,914,033,62,63,41,6 Piśmiennictwo: 1. Lange E.: Zastosowanie indeksu glikemicznego w dietoterapii chorób dietozależnych. [W:] Janda E. (red.): Dietoterapia 1. Wyd. SGGW, Warszawa 2009: 215–227 2. Juruć A., Pisarczyk-Wiza D., Wierusz-Wysocka B.: Zalecenia dietetyczne i zachowania żywieniowe u osób z cukrzycą typu 1 – czy mają wpływ na kontrolę metaboliczną. 2014. Diabet. Klin. 2014; 3 (1): 22–30 3. Kunachowicz H., Nadolna I., Iwanow K.: Tabele składu i wartości odżywczej żywności. PZWL, Warszawa 2005 Indeks glikemiczny, zwany też wskaźnikiem glikemicznym lub skrótem IG jest klasyfikacją produktów żywnościowych opartą na złożeniu wpływu tych produktów na poziom glukozy we krwi w czasie 2-3 godzin po ich spożyciu. Wskaźnik glikemiczny ma istotne znaczenie w diecie diabetyków oraz osób, które dbają o linię. Indeks glikemiczny określa przeciętny wzrost stężenia glukozy we krwi po spożyciu porcji produktu zawierającej 50 g przyswajalnych węglowodanów u reprezentatywnej statystycznie grupy ludzi. Indeks glikemiczny nie odnosi się w żadnym stopniu do tłuszczów i białek, które nie wpływają na poziom glukozy we krwi. Im wyższa jest wartość IG określonego produktu, tym wyższy jest poziom cukru we krwi po jego spożyciu. Produkty o wysokim indeksie powodują wysoki szczytowy poziom cukru we krwi oraz równie gwałtowny spadek. Powolne przyswajanie i stopniowy wzrost, a przy tym spadek poziomu cukru we krwi po spożyciu produktów o niskim IG mają korzystny wpływ na zdrowie - nie tylko diabetyka. Omawiana zależność ma także bardzo ważny wpływ na poziom energii i tkanki Czytaj dalej ▼Wpływ indeksu glikemicznego na poziom cukru Indeks glikemiczny jest cechą przypisywaną poszczególnym produktom i ocenianą w odniesieniu do każdego z nich indywidualnie. Pewne grupy produktów o podobnej zawartości węglowodanów, charakteryzują się podobnym IG. Najniższym indeksem glikemicznym charakteryzują się nasiona roślin strączkowych, które są bogate w błonnik, a także warzywa i owoce, produkty zbożowe z pełnego przemiału, produkty mleczne, chude mięso, ryby i drób. Do produktów o wysokim indeksie glikemicznym należą między innymi piwo, pieczone ziemniaki, frytki i chipsy, białe pieczywo i popcorn. Znajdujące się w nich węglowodany zostają szybko strawione i wchłonięte w przewodzie pokarmowym. Wówczas dochodzi do gwałtownego wydzielania insuliny. Działanie insuliny prowadzi do obniżenia stężenia glukozy we krwi, co doprowadzi do zwiększenia wydzielania glukagonu oraz zwiększenia apetytu. Poziom indeksu glikemicznego dla glukozy został ustalony na 100. W odniesieniu do tej wartości jest mierzony wskaźnik glikemiczny wszystkich pozostałych produktów. Żywność o indeksie wynoszącym poniżej 55 jest traktowany jako niskoglikemiczny. Jeżeli indeks wynosi 55-70, produkt jest kwalifikowany jako żywność o średnim indeksie glikemicznym. Wszystkie produkty posiadające IG wynoszące powyżej 70, są natomiast traktowane jako produkty wysokoglikemiczne. Indeks glikemiczny jest zależny od zawartości węglowodanów w produkcie, ich rodzaju, stopnia dojrzałości lub przetworzenia produktu. Ostatni czynnik ma znaczenie zwłaszcza w odniesieniu do owoców i warzyw. Surowe owoce i warzywa charakteryzują się niskim IG. Po ugotowaniu warzyw ich IG wzrasta. Podobnie jest w przypadku porównania IG świeżych owoców z IG wytworzonych z nich glikemiczny a poziom energii Poziom cukru wpływa natomiast na uczucie głodu i sytości oraz na poziom energii. Dla utrzymania optymalnego poziomu energii i uczucia sytości niezbędny jest stabilny poziom glukozy we krwi. Gwałtowne wahania poziomu glukozy we krwi spowodowane spożyciem produktów o wysokim indeksie glikemicznym nie są sprzymierzeńcem zarówno produktywności, jak i procesu odchudzania. Gwałtowny wzrost poziomu glukozy we krwi powoduje hiperglikemię poposiłkową, czyli chwilowy wzrost energii i uczucie euforii. Następnie dochodzi do gwałtownego spadku poziomu glukozy we krwi, w konsekwencji którego pojawia się uczucie zmęczenia i znużenia. Ponadto, gwałtowny spadek cukru we krwi może spowodować także uczucie wilczego glikemiczny a odchudzanie Im wyższy jest indeks glikemiczny produktu, tym szybciej cukier znajdujący się w nim trafia do krwiobiegu i może wpływać na wzrost tkanki tłuszczowej. Jadłospis oparty na wysokim indeksie glikemicznym przyczynia się do przybrania na wadze. Osoby, które chcą stracić na wadze, powinny zatem unikać produktów posiadających wysoki indeks glikemiczny. Dieta oparta na produktach posiadających niski wskaźnik glikemiczny pomaga utrzymać stabilny poziom cukru we krwi. Osoby chcące pozbyć się tkanki tłuszczowej oraz węglowodany o wysokim indeksie glikemicznym mają korzystny wpływ na organizm jedynie po zakończonym treningu, kiedy organizm potrzebuje cukrów prostych do odbudowania zasobów glikogenu w glikemiczny a indeks glikemiczny W kontekście omawiania wpływu indeksu glikemicznego na odchudzanie istotne znaczenie ma również ładunek glikemiczny. Odnosi się on do zawartości węglowodanów w 100 gramach określonego produktu. Produkty, które zawierają niewiele węglowodanów, czyli mają niski ładunek glikemiczny, nie wpływają istotnie na wzrost poziomu insuliny we krwi, a tym samym na gromadzenie się tkanki tłuszczowej w organizmie. Pojęcie ładunku glikemicznego w odróżnieniu od indeksu glikemicznego uwzględnia jakość i ilość węglowodanów w 100 gramach produktu. Ładunek jest obliczany poprzez pomnożenie IG produktu przez ilość znajdujących się w nim węglowodanów. Wynik powinien zostać podzielony przez 100. Ładunek glikemiczny jest niezależnym czynnikiem ryzyka wystąpienia zawału serca, chorób nowotworowych i cukrzycy typu 2. Stosowanie diety opartej na produktach o wysokim indeksie glikemicznym prowadzi do nawracającej hiperglikemii poposiłkowej i hiperinsulinemii, czyli nadmiernego wzrostu insuliny we krwi. Restrykcyjne stosowanie diety opartej na niskim IG nie jest do końca korzystne dla osób dbających o linię - należy oceniać produkty także pod względem ich wartości odżywczej, ponieważ dieta powinna być zbilansowana. Restrykcje związane z IG powinny być natomiast przestrzegane przez diabetyków i osoby zmagające się z insulinoopornością. W ich przypadku dieta ma duże znaczenie dla efektów leczenia. Indeks glikemiczny, zwany też wskaźnikiem glikemicznym lub skrótem IG jest klasyfikacją produktów żywnościowych opartą na złożeniu... Pierogi z białym serem na słodko. To danie to bez wątpienia klasyka polskiej kuchni, czyli pierogi z białym serem na słodko. Pierogi to kolejna potrawa, która zapewne zawsze będzie nam się kojarzyć z domem. Każdy zapewne ma swoje ulubione: pierogi z mięsem, pierogi z kapustą i grzybami, pierogi z owocami, pierogi ruskie i nasza dzisiejsza propozycja, czy klasyczne pierogi z serem. Moje ulubione, to bez dwóch zdań pierogi z dudkami 😎, a potem długo, długo nic. Przepis też niebawem na blogu. Swojskie przepisy przekazywane z pokolenia na pokolenie, pozwalają nam podtrzymywać smak tradycji. Wiadomo, że lepsze często wrogiem dobrego, więc klasyczny i sprawdzony przepis to dobro nie tylko pojedynczego człowieka, ale nas wszystkich. Dzisiejsza młodzież niestety nie podziela naszego przywiązania do klasycznych smaków. Albo interesuje ich bardziej indeks glikemiczny, albo fast food za rogiem. Cóż, takie czasy. Bez wątpienia dobre pierogi nie mogą się też obyć bez dobrego ciasta. Ale o tym też innym razem. Dziś być może komuś z Was przyjdzie ochota na pyszne pierogi z białym serem. Zapraszamy na przepis. Pierogi z białym serem na słodko: przepis na ciasto Składniki na farsz: 400 gr. twarogu półtłustego 1 jajko 3 łyżki budyniu waniliowego 2 łyżki soku z cytryny cukier do smaku Pierogi z białym serem na słodko wykonanie: 1. Twaróg rozgniatamy widelcem razem z cukrem i sokiem z cytryny. Ilość cukru każdy powinien dobrać według swoich upodobań smakowych. Na koniec dodajemy budyń i jajko. 2. Ciasto rozwałkowujemy na cienki placek. Następnie szklanką wycinamy krążki. Na środku każdego umieszczamy łyżeczkę farszu. Zlepiamy dokładnie brzegi. 3. Gotujemy wolno 5 minut, partiami w osolonym wrzątku. 4. Podajemy z cukrem, masłem lub kwaśną śmietaną. Smacznego! Zobacz również: obiad obiad na słodko pierogi pierogi na słodko pierogi z serem pyszne pierogi twaróg

pierogi ruskie indeks glikemiczny